این شرکت می‌تواند از هوا کَره بگیرد!

شاید تا به حال استحصال آب یا دوده از هوا را به عنوان طرح‌های نوآورانه شنیده باشید ولی بدون شک ذهن کمتر افراد می‌تواند در جهت تبدیل کربن دی اکسید موجود در هوا به «کره» پرواز کرده باشد. این ایده یک استارت آپ آمریکایی است که معتقد است محصولی مناسب تولید کرده که می‌تواند با کره‌های حیوانی فعلی رقابت کند!

کره که نوعی چربی حیوانی بوده و شاید بدون آن تهیه بسیاری از غذاها و دسرهای خوشمزه ممکن نباشد، خود عاملی خاموش برای آسیب رساندن به محیط زیست است. شاید این مورد برای شما بسیار عجیب باشد ولی استحصال فرآورده‌های لبی بسیار محبوبی مانند کره می‌تواند تأثیر عظیم زیست‌محیطی داشته باشد. به صورت کلی برای توسعه صنعت لبنیات (و دامداری) باید جایگاه غذاهای موردعلاقه‌مان را در آینده‌ای که بیشتر به اقلیم کره‌ی زمین اهمیت می‌دهد، جدی‌تر گرفت.

در روبرو شدن با همین چالش، یک استارتاپ مستقر در آمریکا به نام Savor می‌گوید که راه حلی جذاب و هیجان‌انگیز دارد که بیش از حد باور، خوب است! کاتلین الکساندر، مدیر فناوری در Savor طی مصاحبه‌ای با New Scientist می‌گوید:

ما محصولی شبیه به کره را از همان CO2 (که سیاره‌مان را گرم می‌کند) ساخته‌ایم که در فرایند تولید آن هیچ روند بیولوژیکی دخیل نیست.

طعم کره CO2 چطور است؟

بدون شک برای کره به عنوان یک ماده اولیه برای تهیه بسیاری از غذاها، کمبود خاصی وجود ندارد اما هیچ کدام از این روش‌ها نمی‌توانند مدعی آن باشند که برای ساختن یک هوای پاک برای خنک‌تر کردن کره زمین موثرند. Savor در تشریح فناوری خود می‌گوید که تیم آنها از یک فرآیند پتروشیمی به نام سنتز فیشر-تروپش (Fischer-Tropsch) استفاده می‌کند تا در نهایت ترکیباتی مانند دی‌اکسید کربن، متان و زغال‌سنگ را به هیدروکربن‌ها تبدیل کند. این هیدروکربن‌ها، به نوبه خود، می‌توانند با اکسیژن ترکیب شوند تا اسیدهای چرب و سپس چربی تولید کنند.

الکساندر به نیوساینتیست توضیح داد که تیم Savor پس از طی فرایند فوق، این ماده را به آب، امولسیفایر و مقداری روغن رزماری برای ایجاد طعم «گیاهی» به مخلوط اضافه می‌کند.

این فرآیند می‌تواند با یک تیر دو نشان بزند، یعنی با جذب کربن از جو ما تغذیه شود و با منابع تجدیدپذیر تأمین انرژی گردد تا بشر بتواند، به نوعی، با خوردن، مسیر جدیدی برای تصفیه هوای پیرامون خود هم داشته باشد. عجیب است، نه؟!

منتظر اتفاقی حتی بهتر از این باشیم؟

با این حال، جاه‌طلبی‌های دانشمندان بر فراتر از کره است. آن‌ها معتقدند که چنین فرآیندهایی در نهایت می‌توانند منجر به انقلاب در صنعت کشاورزی به شکلی که می‌شناسیم، شوند. این موضوع در مقاله‌ای با عنوان «تولید غذا بدون کشاورزی» که سال گذشته در مجله‌ی Nature Sustainability منتشر شد و توسط چند تن از محققان این استارتاپ، از جمله الکساندر، تألیف شده است، مورد بررسی قرار گرفته است.

استیون دیویس از دانشگاه استنفورد و نویسنده‌ی اصلی این مطالعه به نیوساینتیست می‌گوید:

فکر نمی‌کنم به جایی برسیم که تمام غذایمان را به‌صورت مصنوعی تولید کنیم، اما اگر بتوانیم با سنتز چیزهایی مانند روغن‌های گیاهی (این روزها بیشتر به صورت گلخانه‌ای تولید می‌شوند)، روغن پالم و سویا، در این مسیر بیشتر پیشرفتن کرده و بتوانیم به معنای واقعی استفاده از زمین برای برای تأمین غذایمان را کاهش دهیم.

الکساندر همچنین در بخش دیگری از صحبت‌های می‌گوید «اگر شرایط اضطراری پیش بیاید، این می‌تواند کل سیاره را برای مدت طولانی تغذیه کند».

شاید این اتفاق در آینده بیفتد ولی کره Savor باید بر موانع موجود در برابر سایر غذاهای مصنوعی مانند گوشت‌های کِشت‌شده در آزمایشگاه که هم تولید آن‌ها بسیار گران است و هم فروش آن‌ها به عموم مردم دشوار است، غلبه کند. با این حال، این شرکت معتقد است که می‌تواند هزینه تولید کره اختصاصی خود را کاهش داده و به حد کره‌های حیوانی امروزی برساند.

نظر شما در این مورد چیست؟ تمایلی به استفاده از چنین محصولات کشاورزی مصنوعی دارید؟